Ciasto bez pieczenia

Ostatnia porcja słodyczy przed miesiącem pełnym warzyw i owoców! Częstujcie się!

Na pewno macie w domu przepisy na ciasto Magdaleny, sałatkę Renaty czy nalewkę Michała. Zasada polega na tym, że nazywamy przepis imieniem osoby, od której go dostaliśmy. Inaczej ma się z tym przepisem.
To ciasto, które zaprezentowałam wam pod nazwą „super ciasto bez pieczenia” kryło się w moim zeszycie pod nazwą „super ciasto Celinki”. Nie znam jej, ale cieszę się, że przepis trafił w moje ręce.

Ciasto jest fantastyczne, uwierzycie gdy spróbujecie. Robi się je w jeden kwadrans, zjada w drugi. Nie piecze się go, więc możemy z mniejszej ilości składników zrobić pojedyncze porcje w małych miseczkach lub szklankach.

Jak każdy deser, ten też ma wady, a właściwie jedną: szaloną zawartość kalorii, a ja, jako dietetyk powinnam raczej odradzać wam takich przysmaków, zamiast jeszcze je zachwalać. Ale: raz (!) do roku można je zrobić, zachwycić się i poczekać kolejny rok na następną okazję, a potem celebrować każdy kęs. (U mnie w tym roku padło na komunię Kuzyna, może w przyszłym roku odpowiednią okazją będą czyjeś urodziny…)

W dietetycznej wersji zrobiłabym… wiecie co? W przyszłym tygodniu dostaniecie przepis na dietetyczną wersję tego deseru. Będzie zdrowo, bardziej owocowo, mniej słodko, ale równie smacznie.

Składniki:

Paczka herbatników (petit buere, petitki)

Paczka krakersów

500 ml śmietany 30%

Dżem z czarnej porzeczki

Puszka masy krówkowej

Płatki migdałowe

Budyń śmietankowy

Kostka masła

Budyń gotujemy, a gdy ostudzi się, wkręcamy do niego kostkę masła.
Migdały prażymy na patelni na złoty kolor.  Śmietanę ubijamy na sztywno.
Układamy warstwami: herbatniki, masa budyniowa, herbatniki, masa krówkowa, krakersy,
dżem, bita śmietana, płatki migdałowe.

A co jeszcze?  Mimo deszczu, pogoda jest piękna, więc biegam z aparatem jak szalona. Te wszystkie bzy, konwalie… w piątek czeka was spora porcja wiosennych zdjęć!